500 kilometrelik çapıyla Satürn’ün altıncı en büyük uydusu olan Enceladus, Satürn’ün en büyük uydusu Titan’ın onda biri büyüklüğünde. Yüzeyinin çoğu buzdan oluştuğu için Enceladus çok fazla ışık yansıtır. Son zamanlarda Enceladus, giderek daha fazla araştırmacının ilgisini çekmeye başladı. Bu yazıda bunun hakkında konuşuyoruz.
Kaynak:https://futurism.com/the-byte/snow-co…
Satürn’ün küçük buzlu ayı Enceladus’un buzlu kabuğunun altında sadece sıvı bir okyanus olduğundan şüphelenilmiyor.
Aynı zamanda şaşırtıcı derecede tüylü, kar benzeri bir malzemeyle kaplı olan uydu, bilim insanlarını şaşırtıyor. Icarus dergisinde yayınlanan yeni bir araştırmaya göre, küçük uydu tektonik olarak önceden düşünülenden çok daha aktif olabilir; Bunun nedeni, büyük buzlu gayzerlerden çıkan ve yüzeyinde düşük yoğunluklu regolit şeklinde büyük miktarda parçacık bırakan kartopu benzeri tüylerdir. Bu arada, daha küçük ve daha hafif parçacıklar uzaya fırlatılır ve Satürn’ün devasa halkalarına katkıda bulunur – bu da ıssız bir yabancı dünyanın büyüleyici bir portresini oluşturmaya yardımcı olur.
Burada gerçekten kardan mı bahsediyoruz? İşin kendisi katmandan “regolith” olarak söz ederken, medya “kar” kelimesini yaygın olarak kullanıyor.
Ulusal Hava ve Uzay Müzesi’nde gezegen bilimci olan baş yazar Emily Martin şunları söyledi: “Enceladus’un yüzeyinde ölçtüğümüz malzeme kara benzeri bir gezegen atmosferinden üretilmemiştir. yüzey karı andırıyor ve bence bu uygun bir benzetme.”
Ayrıca Enceladus’un karının Dünya’da bulunan tüy elementiyle tamamen aynı olmama olasılığı da var.
“Bildiğim kadarıyla, bu malzemenin fiziksel özellikleri hala tam olarak anlaşılmadı” diyen Martin, pek çok bilim adamının “buzlu regolith’in fiziksel özelliklerini anlamaya” çalıştığını da sözlerine ekledi. Terminoloji bir yana, Science Alert’in bildirdiği gibi, Enceladus’un yüzeyine bir sonda indirmeye çalışırsak, bilim adamlarının vardığı sonuçlar kritik bir rol oynayabilir: Sonuçlar, uydunun yer altı okyanusu en değerli olduğu için, her halükarda pahalı bir seyahat planına yol açabilir. Dünya dışı yaşam aramak için Güneş Sistemimizde yer. .
Cassini uzay aracından alınan veriler de kullanıldı.
NASA’nın Cassini sondası tarafından 2017’de alınan yüksek çözünürlüklü manzaralar, lav tüpleri veya kireçtaşı mağaralarından farklı olarak, malzeme altındaki bir boşluk tarafından emildiğinde oluşan krater benzeri jeolojik özellikler olan çok sayıda “çukur zincirini” ortaya çıkardı. Bilim adamları, bu çukurların, yerçekimi kuvvetlerinin çekilmesi nedeniyle ayın buzlu kabuğunun kırılmasının sonucu olduğunu ve gevşek sürüklenmelerin altında yeni oluşan boşluklara düşmesine izin verdiğini öne sürüyorlar.
Bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
